Over Tasmaanse duivels, pasta alá France en Mario

Liefste zusters en ook een beetje voor broerlief.

Het is alweer een paar dagen geleden dat onze parents en Yke weer terug zijn gegaan naar het Fryske lân dus hoogtijd voor een beknopte samenvatting!
Hoewel ik graag de laatste bladzijden van een boek als eerste lees zal ik nu voor de structuur wel even beginnen bij het begin.
De aankomst was natuurlijk een ' hello goodbye' momentje. Turend naar alle Chinezen ( 5 Vliegtuigen uit China tegelijkertijd aangekomen, hoe verzinnen ze het!) zag ik eindelijk bekende gezichten. Als een malloot met klepperende slippes en iedereen omver duwend ben ik naar ze toe gerend. Heerlijk om ze weer even in mijn armen te kunnen sluiten. De eerste dag viel daarna weinig te beleven want om 14.30 gingen hun oogjes al toe. Opzich no problem want ik had nog een party staan. De volgende dag waren zij opvallend fris aanwezig (in tegenstelling tot ondergetekende) en gingen we Melbourne checken. Sealife ook in geweest en vooral heit was lyrisch over de huge zoutwaterkrokokdil. Hij probeerde hem tervergeefs aan het bewegen te krijgen maar beest was niet te porren voor een verzetje.
Daarna met de ferry naar ander deel geweest van Mel waar ook de boomknuffelfoto is genomen speciaal voor oom Herman. De eigenaar begon nog over de geschiedenis van de boom te vertellen wat heit vrolijk afkapte met 'very interesting'. Ik verbaas mij altijd over het bijzondere taalgevoel van heit, vooral het accent (waar ik wel moeite mee heb) lijkt hem geen enkele moeite te kosten. Zo werd Melbourne meteen al uitgesproken als Melbun met een accent waar menige local jaloers op zal zijn.
Om de samenvatting beknopt te houden zal ik doorgaan naar de rest van onze trip. De great ocean road. Iedereen vond het mooi dus weinig meer over te zeggen. Nouja de koala's dan, als trossen bananen hangen die langs de weg in de bomen. 'Toe Hink, klim eefkes yn die beam foar een foto' vond mem. Zo gezegd, zo gedaan. De meningen over deze beesten waren verdeeld. Vond mem ze nog enigzins schattig 'maar ze hebben wel een dikke kont' zo vond heit dat ze er maar een paar moesten afmaken om wat bomen te besparen. Want eten kunnen die beesten, hele bomen zijn kaal gegeten door deze fetzo's.
Ok door naar Tasmania, ook leuk.
Tasmania staat bekend als de vroegere strafkolonie en we hebben dan ook een aantal gevangenissen bezocht in het kader van cultuursnuiven. Lys, voor jou ook hoogst interessant om hier meer onderzoek naar te doen. Moet echt een hel zijn geweest daar! Dat is ook wel te zien aan het landschap, naast de paradijselijke stranden leek het binnenland op een maanlandschap. Bijzonder maar ook onmenselijk om daar te wonen, een soort niemandsland.
Uiteraard gezocht naar Tasmaanse duivels (volgens mem hadden ze wat van een kat). Mijn hele werkstukinformatie uit groep 8 over buideldieren kwam weer boven. Wisten jullie dat een tasmaanse duivel 20 tot 40 jonkies per keer krijgt waarvan er 4 overleven en kunnen groeien in de buidel? Buideldieren krijgen hun babys in de herst waarbij de meesten ongeveer 6 maanden in een buidel bivakkeren en dus in de lente naar buiten komen. Opzich logisch maar ook zwaar voor moeder buideldier om in de winter al babys te hebben en te verzorgen.
We hebben ook een wombat vastgehouden, vind ik echt leuke dieren! Heit kon het niet nalaten om te vragen of we ook even die 'eagle' ( ' can i have the eagle') mochten vasthouden. Het moge duidelijk zijn dat dit niet kon.
Dat de vakantie uiterst sportief was mag ook duidelijk zijn. Ondanks het vele autorijden hebben we lange wandeltochten kunnen maken en gezwommen. Om de olympische sfeer er in te houden hebben we een heuse zwemwedstrijd gehouden die Yke overigens won.
Terug naar Melbourne, paar dagen de stad laten zien en musea bezocht. Toen was het al weer tijd voor hen om terug te gaan naar it heitelân.

Nu ben ik dus weer familieloos in Melbourne maar ik heb geen tijd om te sippen. Werken oftewel raad mijn herkomst (en nee, ik ben niet Zweeds, Amerikaans of zelfs Canadees), een hardlooprondje en een feestje (of 3). Ja ook mijn leven gaat niet altijd over rozen.
Ik wil nog even terug gaan naar het onderwerp huisgenoten. Zoals jullie weten ben ik verwend met huize Henkie. Hier heb ik mindere roomies gehad al kan ook niemand tippen aan de mijn lovely roomies in Grunn. Maar toch komen mijn nieuwe roomies nu close. Allereerst Betty uit Korea. Zij is zo lief dat ik haar stiekem Lysbetty noem. Voor het idee zeg maar. Daarnaast natuurlijk mijn Franse knullen. Ze zijn hilarisch of moet ik zeggen ilarisch want ze kunnen de letter H niet uitspreken. Ik functioneer als een Engels-Frans woordenboek en ik kijk ook niet meer op als het outside 'ot' is of als ze zeggen 'I ate my boss'.
Jullie kunnen wel raden dat de kookkunsten hier tot internationaal niveau stijgen. Zij smullen van mijn Dutch pancakes en de couscous terwijl bij mij de tranen in mijn ogen staan bij het eten van Koreaanse noodles. Ook de mannen dragen hun steentje bij met hun uiterst creatieve pasta en tomato saus. Ik had al eerder opgemerkt dat ze geen groenten eten en dat vonden ze mij nader inzien ook niet erg 'ealthy'. Dus toen ze mij met een grijns van hier tot aan Parijs, pasta voorschotelen kon ik wel rekenen op een culinear hoogstandje. Echter kon ik niks bijzonders ontdekken. Toch zat er iets gezonds in, speciaal voor mij glunderden ze. Na aandringen (want geheim!) vertelden ze mij dat ze er fijngeprakte aardbeien in hadden gedaan. Inderdaad verfrissend smaakje.

Verder nog de hartelijke greetz from Mario. Hij 'kiept always an aai on my bike' en ik word standaard begroet met een huge smile, een ' how are joeeee Bambina' en een dikke klapzoen. Jullie snappen, een echte BBF! Er stond wat rotzooi in mijn fietsenhok maar Mario heeft dat opgeruimd en er uitgezet evenals de andere fiets die daar stond. Want ' room ies only for pienk bike from bambina', zo hoor ik het graag.

Bon, binnenkort meer avonturen want reken er maarop dat ik niet stilzit!
Harmke: bijna jarig! Hoe ga jij het vieren? How is life now daar in swingend Tanzania? Xxxxx
Lys: Ik wil met je skypen en horen hoe het met je gaat. Hoe je Leokind is en hoe het mijn Jaimymeneer gaat. Update dus!!

Voor nu alvast a good night!

Jullie liefhebbende Melburnse duivel.