niet heel spannend

Lieve zussen (en heit en mem)

Zo, dat heeft even een tijdje geduurd voordat er weer blog van de jongste telg op het net kwam. Maar ook hier geldt: geen bericht, goed bericht. Nu ik weer thuis woon en gelijk op de proef wordt gesteld doordat heit en mem ook 2,5 week weg zijn, merk ik wel dat ik een stuk serieuzer ben geworden (hoop dat deze week weer verdwijnt als parents back zijn). Zelfs mijn muzieksmaak pas ik erop aan, geen wilde house maar ja eh ja hoe noem je het? Electro ofzo (nu ik dit zo vermeld, voel ik me net een van TokioHotel, maar electro is niet gothic ofzo) en die ene van de piano, die jij, Harmke, altijd naspeelt. Oja, over pianospelen. Laatst kreeg ik een flashback, ik dacht opeens dat ik je hoorde pianospelen dus ik dacht whoooo, maar (anticlimax) het was de radio. Maargoed weer even over het thuiswonen: een collega vertelde ooit eens dat ze niet per se op kamers wilde, omdat ze ‘heus’ wel wist hoe het was omdat ze een week alleen thuis was geweest. Ik dacht toen echt van ‘eh… laat ik hier niet op in gaan’. Toch moet ik zeggen dat ik misschien wel meer heb geleerd hier in Fryslan dan in dat vorige halfjaar in Groningen. Je hebt nu veel meer verantwoordelijkheid omdat ik niet alleen voor mezelf zorg, maar ook voor de dieren en TP (hehe). Voel me soms net een memmie. Tp was namelijk ziek. Gaf mij de schuld omdat ik slecht gekookt zou hebben, maar ik denk toch dat het aan al zijn gesnoep en gebrek aan fruit en groente blijkt te zijn. Dus hebben we maar even bananen, appels en sinaasappels ingeslagen voor smoothies en sinasaapelsap. Verder mijn serieusheid: de paarden elke ochtend 7 uur voeren, over Rebelle moederen wanneer ze niet afgespoeld wilde worden (was weer als vanouds: haat-liefde verhouding. Het zal me niet verbazen als Dearsum mij heeft horen vloeken) en Abe temperen met zijn ADHD-gedrag. Naja ik kan zo wel doorgaan en ik lijk erg negatief over mijn moedergedrag. Maar stiekem vind ik het zo fijn om weer thuis te zijn. Lekker in mijn eigen wereld wat omstrunne en eindelijk de beesies de aandacht geven. MAAAAR nu even over iets heel anders. DE OLYMPISCHE SPELEN! Wat een feest om daar naar te kijken. Ook tijdens colleges één en al genot om lekker het schaatsen (of skiën, snowboarden, ijshockey) te kunnen volgen. Op een gegeven moment wist ik wel naast wie ik moest gaan zitten, naast jawel de mensen met een laptop. En ja, lieve skatten jullie hebben zeker wat gemist: 24 medailles zijn er gewonnen! Waarvan vier clean sweeps (podium helemaal oranje) op de 500, 5000 & 10000 meter (mannen) en 1500 (vrouwen). De mooiste overwinningen zal ik even kort toelichten; Sjinkie Knegt wint als eerste Nederlander in de shorttrack een bronzen medaille op de 500 meter. Sowieso is shorttrack al heel spannend om naar te kijken (echt van die dominostenen: valt er één, dan vallen ze meestal allemaal), maar als er een Nederlander aan de start komt dan helemaal. Sjinkie ging namelijk met de halve finale onderuit en omdat het een fout van een ander bleek te zijn mocht hij toch deelnemen aan de finale. In de finale wist hij met zijn teen net de derde positie te behalen!
Een ander mooie overwinning is, of eigenlijk de allermooiste: Jorrit Bergsma wint de 10km met een Olympisch Record: 12.44.45! Ja Harmke, jij valt vast van je stokje als je dit leest. Want inderdaad, wie had dit gedacht? Ja, Jillert Anema uiteraard. Maar verder waren alle ogen op Sven Kramer gericht, die een rit na Jorrit het af liet weten met een tijd van 12.49.? Het waren de allermooiste en allerspannendste ritten die ik ooit heb gezien. Godzijdank bekeek ik die twee ritten niet tijdens een college anders had ik mijn vreugde niet in kunnen houden. Verder twee sneue gevallen: Jan Smeekens die denkt dat hij Olympisch kampioen is, maar de tijd van Michel Mulder wordt gecorrigeerd met twaalf duizendsten van een seconde, waardoor hij tweede wordt. Ditzelfde gebeurt ook met Koen Verweij. Hij rijdt precies dezelfde tijd op de 1500 meter als numero 1, maar ook zijn tijd wordt gecorrigeerd, waardoor hij 3 honderste te kort komt voor een gouden medaille. Verder inderdaad allemaal schaatsmedailles voor Nederland. De rest van de wereld vindt er geen drol meer aan als Nederland aan de start verschijnt en Noorwegen haakt zelfs af bij de 10km. Nog even een leuk fragmentje van Jillert Anema over American football: http://www.youtube.com/watch?v=OUEZRDU-2OE

Ik ben blij dat ik zaterdag met jou heb kunnen bellen, Hurmie. Want dat vond ik echt weer even fijn. Even een goede update. En mooi filmpje en och wat een cuterds van een kinderen (misschien toch wel moederinstinct, ojee). Maargoed: nog precies drie weekjes en je komt weer thuis. Dikke D (van duim).
En heeu, ben ook blij dat ik weer even skypecontact met de parents en jou Hincapy kon hebben, want jullie waren ook een tijdje uit beeld doordat jullie in Tasmanië zaten. Geef jij je ze nog even een dikke hug voordat ze weer naar Up Above (is dat het tegenovergestelde van Down Under? Geen idee) gaan?

Nou dit was mijn verhaal, en tot ziens en horens! Dikke túuuuuuuuuuuuuut en blijf jullie haaks houden!
Kiiiiiiiiizzzzzzzzeeeeeees, jullie kleinste zusje. XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX