De krentjes uit de januari pap
Door: Harmke
Blijf op de hoogte en volg drie gezusters
18 Januari 2015 | Nederland, Groningen
Heey sussies!
Wat leuk om weer wat van je te lezen Lysje! Ik ben blij dat je heelhuids aangekomen bent. Eindelijk de wijde wereld in zonder bemoeizuchtige zussen.
Ik vind het bijzonder om dat over de Vietnamoorlog te lezen. Het staat hier in een paar zinnetjes op papier, als je daar bij stilstaat (wat jij dus gedaan hebt) lijkt mij dat erg indrukwekkend. Ik ben blij dat je daarna naar de baby’s gegaan bent om te knuffelen. Als zus weet ik dat jij daar altijd erg van opknapt. Ik hoop niet dat je daar zoveel knuffels geeft dat je de eerst komende tien jaar niet meer wilt huggen, anders heb ik een probleempje…
Morgen, of in elk geval over een paar uurtjes voor jou, komt er vast een leuke nieuwe uitdaging.
Om jou maar niet zo te missen heb ik mijn agenda ook maar even vol gebombardeerd. Normaal gesproken vond ik januari, als we niet konden schaatsen, een beetje een hopelijk-is-hij-snel-weer-voorbij-maandje, maar deze week was het één en al leuke dingen. Eerst werden mijn pre-pubertjes en ik verrast met een bezoek van de oma van mijn stagiair. Deze hoogbejaarde dame had graag juf willen worden, maar dat mocht in haar tijd niet. Nu kreeg zij een middag de kans om mijn leerlingetjes te vermaken en dat gebeurde zeker. Vol ontroering kwam een leerling naar mij toe om te vertellen dat hij bij oma een traantje zag glinsteren, dat is van geluk vermelde hij er nog even bij.
Na dit mooie moment, ging ik weer naar mijn andere school waar ook iets leuks op de planning stond. Vorig jaar was het moment dat ik mijn eerste dansvoorstelling in Tanzania gaf. Donderdag konden mijn voetjes op mijn andere school van de vloer. Samen met mijn klas gingen wij een heuse lipdub maken. Van een regisseuse kregen wij les en ’s middags wist iedereen zijn plek en taak. Met rode wangetjes werd de lipdub opgenomen en het resultaat met veel enthousiasme bekeken. Mooi om zo ook de andere talenten van de kinderen te zien.
Na nog wat colleges gevolgd te hebben en vol stress mijn opdrachten afgemaakt te hebben (Hinkie daarom was ik vrijdag niet zo spraakzaam :$). Stond vrijdag ons trainingsweekendje op de planning. Ik heb even ervaren hoe het is om in een volgauto, zonder navigatie, andere auto’s te volgen, conclusie: in Flikken gaat het altijd veel te gemakkelijk. Veel getraind en gevoetbald en weinig geslapen. Maar het was een topweekendje.
Als ik dit, een beetje moe, terug lees, merk ik dat er weinig lijn in mijn verhaaltje zit, maar zussies dan zijn jullie wel weer op de hoogte. Hinkie, hopelijk kun jij dat de next time wat beter doen -> kan ik weer even van mijn grote zus leren! Kun jij ons weer verblijden met leuke anekdotes? Lys, ik ben erg benieuwd wat deze nieuwe week voor nieuwe leuke verhalen oplevert.
Dikke knuffel
Ohja lysje, nog wel even een teleurstellend berichtje. Ik heb mijn ticket voor mijn ‘just-say-hello’ reis naar Tanzania geboekt. 17 oktober reis ik terug, maar ik ben er pas 18 :(
Wat leuk om weer wat van je te lezen Lysje! Ik ben blij dat je heelhuids aangekomen bent. Eindelijk de wijde wereld in zonder bemoeizuchtige zussen.
Ik vind het bijzonder om dat over de Vietnamoorlog te lezen. Het staat hier in een paar zinnetjes op papier, als je daar bij stilstaat (wat jij dus gedaan hebt) lijkt mij dat erg indrukwekkend. Ik ben blij dat je daarna naar de baby’s gegaan bent om te knuffelen. Als zus weet ik dat jij daar altijd erg van opknapt. Ik hoop niet dat je daar zoveel knuffels geeft dat je de eerst komende tien jaar niet meer wilt huggen, anders heb ik een probleempje…
Morgen, of in elk geval over een paar uurtjes voor jou, komt er vast een leuke nieuwe uitdaging.
Om jou maar niet zo te missen heb ik mijn agenda ook maar even vol gebombardeerd. Normaal gesproken vond ik januari, als we niet konden schaatsen, een beetje een hopelijk-is-hij-snel-weer-voorbij-maandje, maar deze week was het één en al leuke dingen. Eerst werden mijn pre-pubertjes en ik verrast met een bezoek van de oma van mijn stagiair. Deze hoogbejaarde dame had graag juf willen worden, maar dat mocht in haar tijd niet. Nu kreeg zij een middag de kans om mijn leerlingetjes te vermaken en dat gebeurde zeker. Vol ontroering kwam een leerling naar mij toe om te vertellen dat hij bij oma een traantje zag glinsteren, dat is van geluk vermelde hij er nog even bij.
Na dit mooie moment, ging ik weer naar mijn andere school waar ook iets leuks op de planning stond. Vorig jaar was het moment dat ik mijn eerste dansvoorstelling in Tanzania gaf. Donderdag konden mijn voetjes op mijn andere school van de vloer. Samen met mijn klas gingen wij een heuse lipdub maken. Van een regisseuse kregen wij les en ’s middags wist iedereen zijn plek en taak. Met rode wangetjes werd de lipdub opgenomen en het resultaat met veel enthousiasme bekeken. Mooi om zo ook de andere talenten van de kinderen te zien.
Na nog wat colleges gevolgd te hebben en vol stress mijn opdrachten afgemaakt te hebben (Hinkie daarom was ik vrijdag niet zo spraakzaam :$). Stond vrijdag ons trainingsweekendje op de planning. Ik heb even ervaren hoe het is om in een volgauto, zonder navigatie, andere auto’s te volgen, conclusie: in Flikken gaat het altijd veel te gemakkelijk. Veel getraind en gevoetbald en weinig geslapen. Maar het was een topweekendje.
Als ik dit, een beetje moe, terug lees, merk ik dat er weinig lijn in mijn verhaaltje zit, maar zussies dan zijn jullie wel weer op de hoogte. Hinkie, hopelijk kun jij dat de next time wat beter doen -> kan ik weer even van mijn grote zus leren! Kun jij ons weer verblijden met leuke anekdotes? Lys, ik ben erg benieuwd wat deze nieuwe week voor nieuwe leuke verhalen oplevert.
Dikke knuffel
Ohja lysje, nog wel even een teleurstellend berichtje. Ik heb mijn ticket voor mijn ‘just-say-hello’ reis naar Tanzania geboekt. 17 oktober reis ik terug, maar ik ben er pas 18 :(
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
