McLeod's Daughters, eat your heart out!
Door: zus 1
Blijf op de hoogte en volg drie gezusters
30 Maart 2014 | Australië, Charleville
Lieve zusjes,
Van Alice Springs naar een andere soort outback, Wyoming vlakbij Charleville. Een plaatsje wat op dit moment geteisterd wordt door extreme droogte. Zo droog dat farmers uit andere delen van Australia spontaan hooi aanbieden zodat de boeren hun hongerige dieren kunnen voeden.
In dit kleine gehucht waar al anderhalf jaar geen regen is gevallen, de buren 30 minuten (met de auto) van je vandaan wonen en het stikt van de muggen, daar ben ik.
Op een cattlestation met 900 koeien (voor heit: Brahman,Hereford en Charolais koeien), 40 paarden (voor Lys: Quarters & Australian Stock Horses), 15 honden en wat katten, probeer ik de jillaroo (oftewel koemeid) uit te hangen. Ik ben nu bij Matt & Vicki, fantastische mensen met een enorm hart voor dieren (+1) en heel veel kennis over paarden.
Maar ik zie jullie denken, wat doet een koemeid zoal? Nou uiteraard is dit verschillend per dag maar ik zal een globaal overzichtje proberen te schetsen. Ik begin vaak met het voeren van de (wees)kalfjes de zogenoemde poddy's? Zij krijgen melk uit een fles en ja dit is een opgetrokken wenkbrauw moment want deze mormels drinken niet uit een emmer. Ik denk dat men het hier leuk vindt om ze met de fles te voeren aangezien er niet zoveel kalfjes zijn die ze melk kunnen geven. Nadat ik de kalfjes melk heb gegeven ga ik door richting de paarden. Deze voer ik ook en ik train er 1 of 2 voordat het echt warm begint te worden. Later in de middag train ik dan de rest.
De paarden zijn hier trouwens extreem goed opgevoed wat het erg prettig maakt om met ze te werken. Voorbeeldje, ik haal de drie jonge hengsten op met de quad (haha en ja reken maar van yes dat ik als een racekees rondscheur op dat ding) dus met 1 hand sturen en in mijn andere hand 3 touwtjes waaraan drie jonkies meehobbelen.
Goed na de eerste trainingen gaan Matt en ik de koeien checken. In de auto gaan we ze zoeken terwijl we luisteren naar een lekkere country deun over Billy in tha little town met een little cow die zich afvraagt waarom Mary nooit terug schrijft. Zeker een aanrader.
Waar heit dus rondfietst om de koeien op te halen, worden hier moters,paarden en auto's gebruikt om de koeien bij een te drijven omdat ze in een enorm gebied rondbanjeren. Elke dag brengen we ze nu voer omdat er simpelweg geen eten voor ze is. Daarnaast checken we het waterpeil van de enorme tanks die de koeien van water moeten voorzien.
Kauwend op een grasspriet voer ik deze checks uit en stamp ik daar een beetje rond. Stampen jah want het stikt hier van de snakes en als je stampt voelen ze je aankomen en gaan ze weg (althans dat hoop ik met heel mijn hart). Ik maakte natuurlijke een dikke misser door te vragen aan een paar locals of ze wel eens waren gebeten. Uiteraard kwamen er verhalen die je dan liever niet wil horen. Zo was een kerel gebeten door zo'n loeder die in de toiletpot zat. Dat vond ik eerst super grappig totdat ik zelf heel nodig moest. Jullie snappen dat voordat ik naar de 'dunny' ga, eerst de wc grondig inspecteer en minstens drie keer doortrek voordat ik zelf neerplof.
Andere engerds zijn spinnen! Niet gaan googlen (helemaal niet voor het slapen gaan wat jawel ik dus deed) op redback en huntsman spiders die mij hier regelmatig laten schrikken.
Ander wildlife hier zijn de skippy's en de dingoos. Die laatste schieten ze (of proberen ze) neer omdat deze kalfjes op een gruwelijke manier doodbijten.
Op dit moment zijn er moeilijke tijden voor de farmers. De export ligt op zijn gat door de boycot met Indonesia. Daarnaast is er dus de dry out wat maakt dat veel boeren diep in de schulden zitten. Ondanks het harde en zware leven ben ik blij dat ik ook deze kant mag meemaken. Uiteraard doe ik mijn best om mij zo goed mogelijk aan te passen en probeer ik net zo plat te praten als Matt (grassprieten helpen bij de articulatie), ik knipper niet meer met mijn ogen bij elk geweerschot, kriebel rustig een bull tussen zijn oren en scheur dus rond op een quad al was het mijn roze fiets.
En weet je, het is net als thuis. Ondanks de taal-,cultuur en klimaatverschillen lijkt het alsof veel boeren over de hele wereld met elkaar kunnen communiceren. De kijk op dieren, de way of life en het simpelweg iedereen groeten (ok, je bent ook blij als je eindelijk iemand ziet) lijkt grotendeelsl hetzelfde. McLeod's daughters zijn echt pussies als je het vergelijkt met het werk op een echte cattlestation.
Over een paar weken verruil ik het stoffige rode zand weer in voor de klei thuis. Eerlijk gezegd heb ik daar wel weer zin in! Ik merk dat ik niet een echte reizigster ben. Ik wil alles weten over andere culturen maar zo lang vakantie vieren is niet zo mijn ding. Dit maakt mij een bijzonder slechte toerist maar dat moet ik maar even accepteren.
Nu hier op de boerderij ben ik ook benieuwd (altijd natuurlijk maar nu hier heb ik die extra farm feeling) naar thuis. Op hoeveel lammetjes staat de lammetjesteller nu?
Harmke ben jij alweer een beetje thuis in NL?
Lys: Doe weer even verslagje van Grunn dan kan ik mij weer even voorbereiden!
Ik sluit af want ik zal met de kippen op stok ;-)
Cheers van jullie eigen,
McWerf sister
Van Alice Springs naar een andere soort outback, Wyoming vlakbij Charleville. Een plaatsje wat op dit moment geteisterd wordt door extreme droogte. Zo droog dat farmers uit andere delen van Australia spontaan hooi aanbieden zodat de boeren hun hongerige dieren kunnen voeden.
In dit kleine gehucht waar al anderhalf jaar geen regen is gevallen, de buren 30 minuten (met de auto) van je vandaan wonen en het stikt van de muggen, daar ben ik.
Op een cattlestation met 900 koeien (voor heit: Brahman,Hereford en Charolais koeien), 40 paarden (voor Lys: Quarters & Australian Stock Horses), 15 honden en wat katten, probeer ik de jillaroo (oftewel koemeid) uit te hangen. Ik ben nu bij Matt & Vicki, fantastische mensen met een enorm hart voor dieren (+1) en heel veel kennis over paarden.
Maar ik zie jullie denken, wat doet een koemeid zoal? Nou uiteraard is dit verschillend per dag maar ik zal een globaal overzichtje proberen te schetsen. Ik begin vaak met het voeren van de (wees)kalfjes de zogenoemde poddy's? Zij krijgen melk uit een fles en ja dit is een opgetrokken wenkbrauw moment want deze mormels drinken niet uit een emmer. Ik denk dat men het hier leuk vindt om ze met de fles te voeren aangezien er niet zoveel kalfjes zijn die ze melk kunnen geven. Nadat ik de kalfjes melk heb gegeven ga ik door richting de paarden. Deze voer ik ook en ik train er 1 of 2 voordat het echt warm begint te worden. Later in de middag train ik dan de rest.
De paarden zijn hier trouwens extreem goed opgevoed wat het erg prettig maakt om met ze te werken. Voorbeeldje, ik haal de drie jonge hengsten op met de quad (haha en ja reken maar van yes dat ik als een racekees rondscheur op dat ding) dus met 1 hand sturen en in mijn andere hand 3 touwtjes waaraan drie jonkies meehobbelen.
Goed na de eerste trainingen gaan Matt en ik de koeien checken. In de auto gaan we ze zoeken terwijl we luisteren naar een lekkere country deun over Billy in tha little town met een little cow die zich afvraagt waarom Mary nooit terug schrijft. Zeker een aanrader.
Waar heit dus rondfietst om de koeien op te halen, worden hier moters,paarden en auto's gebruikt om de koeien bij een te drijven omdat ze in een enorm gebied rondbanjeren. Elke dag brengen we ze nu voer omdat er simpelweg geen eten voor ze is. Daarnaast checken we het waterpeil van de enorme tanks die de koeien van water moeten voorzien.
Kauwend op een grasspriet voer ik deze checks uit en stamp ik daar een beetje rond. Stampen jah want het stikt hier van de snakes en als je stampt voelen ze je aankomen en gaan ze weg (althans dat hoop ik met heel mijn hart). Ik maakte natuurlijke een dikke misser door te vragen aan een paar locals of ze wel eens waren gebeten. Uiteraard kwamen er verhalen die je dan liever niet wil horen. Zo was een kerel gebeten door zo'n loeder die in de toiletpot zat. Dat vond ik eerst super grappig totdat ik zelf heel nodig moest. Jullie snappen dat voordat ik naar de 'dunny' ga, eerst de wc grondig inspecteer en minstens drie keer doortrek voordat ik zelf neerplof.
Andere engerds zijn spinnen! Niet gaan googlen (helemaal niet voor het slapen gaan wat jawel ik dus deed) op redback en huntsman spiders die mij hier regelmatig laten schrikken.
Ander wildlife hier zijn de skippy's en de dingoos. Die laatste schieten ze (of proberen ze) neer omdat deze kalfjes op een gruwelijke manier doodbijten.
Op dit moment zijn er moeilijke tijden voor de farmers. De export ligt op zijn gat door de boycot met Indonesia. Daarnaast is er dus de dry out wat maakt dat veel boeren diep in de schulden zitten. Ondanks het harde en zware leven ben ik blij dat ik ook deze kant mag meemaken. Uiteraard doe ik mijn best om mij zo goed mogelijk aan te passen en probeer ik net zo plat te praten als Matt (grassprieten helpen bij de articulatie), ik knipper niet meer met mijn ogen bij elk geweerschot, kriebel rustig een bull tussen zijn oren en scheur dus rond op een quad al was het mijn roze fiets.
En weet je, het is net als thuis. Ondanks de taal-,cultuur en klimaatverschillen lijkt het alsof veel boeren over de hele wereld met elkaar kunnen communiceren. De kijk op dieren, de way of life en het simpelweg iedereen groeten (ok, je bent ook blij als je eindelijk iemand ziet) lijkt grotendeelsl hetzelfde. McLeod's daughters zijn echt pussies als je het vergelijkt met het werk op een echte cattlestation.
Over een paar weken verruil ik het stoffige rode zand weer in voor de klei thuis. Eerlijk gezegd heb ik daar wel weer zin in! Ik merk dat ik niet een echte reizigster ben. Ik wil alles weten over andere culturen maar zo lang vakantie vieren is niet zo mijn ding. Dit maakt mij een bijzonder slechte toerist maar dat moet ik maar even accepteren.
Nu hier op de boerderij ben ik ook benieuwd (altijd natuurlijk maar nu hier heb ik die extra farm feeling) naar thuis. Op hoeveel lammetjes staat de lammetjesteller nu?
Harmke ben jij alweer een beetje thuis in NL?
Lys: Doe weer even verslagje van Grunn dan kan ik mij weer even voorbereiden!
Ik sluit af want ik zal met de kippen op stok ;-)
Cheers van jullie eigen,
McWerf sister
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
